Zijn jullie elkaar kwijt? Zwaar in de relatieproblemen?
Met kleine gewoontes kun je weer gelukkig worden! Zo vlak na de feestdagen (en na de zomervakantie) komen er veel...
Je bent getrouwd, je hebt je gezin en je werk, een vol leven. Anderen zien hoe jullie het voor elkaar hebben, huisje, boompje beestje. Ze zien alleen de buitenkant. Wie zou het snappen, dat het zo anders voelt dan gelukkig. Je wilt het liever ook niet weten, maar je voelt je ongelukkig in je relatie. Herken je dit? Dat je denkt: Wat is er nog over van de liefde van het begin? Het is weggegleden, het is gewoon geworden. Wat heb je eigenlijk nog met elkaar?
Soms heb je het niet zo in de gaten, dan vliegt het leven door. Op andere momenten voel je je verdrietig en eenzaam, en moet je het wel toelaten. En als je dan denkt, hoe moet het verder? Is er nog hoop voor je relatie? Dan ga je op zoek naar hulp… en dan nog is het moeilijk om die drempel over te stappen.
Veel stellen hebben communicatieproblemen. Ze praten te weinig, ze maken geen tijd voor elkaar. Of ze luisteren niet goed, hebben niet genoeg aandacht. Druk, druk, druk. Telefoon die ertussen zit. Of werk en gezin, die veel energie vragen. Hoe houd je elkaar in het oog?
Je kunt veel meemaken samen. Ziekte, tegenslag en verlies komen op je pad. Maar ook geboorte van kinderen of verhuizing zijn intensief. Ze veranderen je leven en daar moet je wel samen goed door heen komen. In zulke stormen van het leven raak je elkaar sneller kwijt, omdat je dingen anders beleeft.
Er kan sprake zijn van ongelijkwaardigheid in de relatie: een van de partners is dominant, de ander afhankelijk. Er kunnen ook psychische of lichamelijke problemen zijn, die veel impact hebben op de relatie. Daarnaast merk ik ook veel onveiligheid op of problemen in vertrouwen, door ervaringen in het gezin van herkomst. Maar ook door ontrouw. Dan is er veel pijn en eenzaamheid en je niet begrepen voelen.
Er is vaak sprake van verschillende behoeften waarin je elkaar niet goed kunt vinden. Of het verlangen is verdwenen en je bent in een broer/zus verhouding terecht gekomen. Of je weet niet goed wat er wel mag en niet mag, en merkt dat je vastloopt daarin. En daarnaast kan het je ook bezighouden hoe je omgaat met kinderwens en seksualiteit. Hoe praat je erover met elkaar? En kun je van elkaar genieten?
Herken je dat je denkt: wat hebben we nog samen? We zijn druk met van alles, er moet zoveel. We worden geleefd, we doen allebei ons eigen ding. Passen we wel bij elkaar? Kunnen we niet beter scheiden?
Herken je deze gevoelens? Ik voel zo weinig meer voor jou. Je lijkt wel een vreemde. Ik weet niet wat jij denkt en voelt. Ik voel me bang: straks raken we elkaar echt kwijt. Maar ik weet niet hoe het verder moet? Ik voel me machteloos. Ik voel me ongelukkig en alleen. Het voelt niet meer als wij samen.
Herken je dat je in situaties terecht komt waarin je ruzie maakt over de raarste dingen. Waarbij je ook heel emotioneel op elkaar reageert, en voelt: het gaat ergens anders over. Maar je komt er niet uit, omdat je telkens in hetzelfde kringetje draait.
Je voelt onzeker over jezelf: doe ik ertoe? Ben ik belangrijk voor jou? Je voelt je niet gewaardeerd. Je kunt je ook machteloos voelen, en het idee hebben dat je faalt. Dat het je maar niet lukt om een goede partner te zijn. Het maakt je onrustig en je houdt elkaar af. Jezelf beschermen is beter dan telkens gekwetst worden.
Je hebt niet meer zo’n zin in seks, de ander wel, of ook niet meer. Het is een beetje sleur geworden. Je doet het soms gewoon maar omdat het moet. Lang geleden was het fijn. Of op sommige momenten leeft het op. Maar het vuur is een beetje gedoofd. Toch zou je dat terug willen, maar hoe? En durf je het allemaal te zeggen wat je het liefste wilt?
Wil je straks als de kinderen de deur uit zijn, elkaar als vreemden aankijken en uit elkaar gaan? Of wachten op een moment van tegenslag dat je elkaar niet meer begrijpt en kwijtraakt?
Of stel: je komt iemand en voelt je gezien, krijgt aandacht, en wordt verliefd. Het kan je zomaar gebeuren, omdat je te weinig verbonden bent. Hoe zou je dat vinden als het je overkwam?
Ongelukkig zijn in je relatie kan je ook heel onzeker maken en ervoor zorgen dat je jezelf kwijtraakt. Dat je zoveel aanpast, of maar inslikt, dat je zelfs depressieve klachten, opgebrand raakt of lichamelijke problemen krijgt. Wil je dat, dat je relatie meer slecht dan goed doet?
Het is dus serieus als je ervaart dat je huwelijk niet meer gelukkig is en als je geen sterke band voelt. Dan moet je niet wachten om je relatie te laten stranden, of zelf gehavend te raken. Dan kan het ook te laat zijn, om nog te kunnen herstellen. Onderneem dus actie, als je vindt en voelt dat je hulp nodig om weer gelukkig te worden samen.
Hoe zou het zijn, als je je samen weer gelukkig gaat voelen. Dat je weet dat je het samen doet en samen kan genieten. Dat je je weer fijn voelt en veilig en vertrouwd bij elkaar. Dat je elkaar op de eerste plek zet en waardering geeft en respect ervaart.
Hoe zou het zijn als je weet wat je kunt doen om samen door moeilijke tijden heen te komen? Als je begrijpt hoe het werkt, en wat je kunt doen om elkaar te steunen en er te zijn. Dat je veerkracht hebt en dat je er sterker uit kunt komen?
En hoe zou het zijn als je dingen zou kunnen uitpraten en oplossen. Als je elkaar begrijpt, en je best doet om er samen uit te komen. En dat je je weer beter voelt, sterker in jezelf, meer zelfvertrouwen hebt. En dat je ook als het even niet lekker gaat, toch elkaar weer terug kan vinden. Dat je elkaar echt kent en aanvullen kunt.
En hoe fijn zou het zijn als je weer genieten kan van seks, gewoon van het samen zijn, en dat je samen mag groeien in jullie openheid en jullie eigen seksualiteit. Dat je weer passie voelt voor elkaar.
Wil jij ook bewezen effectieve relatietips ontvangen? Vraag in elk geval dit gratis e-book aan en ontvang wekelijks nieuwe tips en inzichten!
Om te weten hoe jouw relatie er echt voorstaat, kun je deze relatietest invullen, die ik heb gemaakt op basis van de 7 bouwstenen voor een gelukkige relatie! De uitslag bespreken we in een gratis relatie-groeigesprek, waarin je adviezen krijgt speciaal voor jullie.
Heb je zo je twijfels over je relatie, merk je dat het nodig zou zijn om er eens met een expert over te praten en voel je je aangesproken door wat je hier leest…
Dan heb ik een mooie gelegenheid voor je om vrijblijvend gratis tips te ontvangen in een relatiegroeigesprek.
Maak een eerste afspraak in mijn agenda, om in een uur tijd samen naar jullie relatie te kijken, en te weten wat jullie nodig hebben om samen verbonden te zijn.
Met kleine gewoontes kun je weer gelukkig worden! Zo vlak na de feestdagen (en na de zomervakantie) komen er veel...
Deze week heb ik veel over dankbaar leren leven geschreven. Het is een uitdaging om samen te leren leven in...
Eenzaamheid is wat veel mensen die bij mij terecht kwamen ervaren. Dat is het als liefde niet gevoeld wordt, verdwenen is,...
De afgelopen week dacht ik na over innerlijke vrede. Wat is dat eigenlijk, en: heb ík innerlijke vrede? Ik keek...
Het is mijn
drive om er voor mensen te kunnen zijn. Hen het gevoel te geven waardevol te zijn, en gehoord te worden. Hoe dan ook, ik probeer met je mee op te lopen en weer een weg te vinden, waar die eerder onbegaanbaar leek. Wat kan ik als mens meer zijn dan een luisterend oor, een helpende hand, een troostende bewogenheid?
Ik weet zelf wat het is, om me eenzaam en niet gezien te voelen. Ik heb veel meegemaakt in mijn leven. Ik kom uit een groot gezin, waarin niet alles vanzelf ging. Er waren zorgen genoeg, en ik droeg daar als oudste dochter in mee. Het was moeilijk, maar ik heb er doorheen mijn eigen weg gevonden. Het is voor mij belangrijk geweest, dat er mensen waren die mij opvingen. Zoals mijn opa en oma. Mensen die luisterden en in de kleine dingen aandacht voor mij hadden. Die van mij hielden om wie ik was en nu geworden ben. Toen ik het als tiener heel moeilijk had en het niet meer wist, vond ik een nieuwe weg met God. En ben ik ook dankbaar voor Anje, die als een moeder voor mij was. Hoewel ze er niet meer is, is haar liefde en betrokkenheid een blijvende geborgenheid. Uit deze levenservaringen heb ik veel meegekregen, wat mij helpt om snel te begrijpen wat er speelt met cliënten. En om er voor hen te kunnen zijn, pijn te kunnen verdragen. Meeleven, handelen, en verder helpen, dat is mijn doel.
Ik ben heel blij met mijn man, die me door dik en dun steunt, en met wie ik gelukkig ben. Ook soms met vallen en opstaan, juist door de lastige dingen van het verleden. Maar toch, ook daarin vinden we elkaar en moeten we elkaar blijven zoeken. Samen hebben we prachtige kinderen gekregen. Door hen heb ik geleerd om me een goed-genoeg-moeder te voelen. Ik geniet ervan te zien dat zij gelukkig en onbezorgd kunnen zijn. Het is me veel waard, om met elkaar een warm en hecht gezin te zijn. Al weet ik dat het leven nog steeds de rauwe kantjes heeft. Maar mijn leven heeft een goede bestemming gekregen. En ik mag uitdelen van die hoop. In mijn omgeving, in mijn werk.
Ik weet dus wat verliezen is en loslaten, maar ook wat verbinden is en nieuwe wegen vinden. En het belangrijkste: de HEERE is mijn Herder, toen ik kind was, in het hier en nu, en voor de toekomst. (Psalm 23)
